เกสร: ครูมะลิ ดิฉันว่าเรากลับไปดูสมบัติดีไหมคะ
มะลิ: อย่าไปดูนะ รอก่อน ๆ เรายังไม่ได้ขึ้นเลย
เกสร: ไปจริงๆหรือคะ
มะลิ: ไปจริงๆละซิ
เกสร: คุณมะลิคะ คืออย่างนี้ เชิญคุณมะลิดีกว่าไหมคะ ดิฉันกลัวความสูงนะคะ
มะลิ: โอ๊ ก็ได้ ๆ ๆ
เกสร: เล่นดีๆๆ นะคะ
(ครูผู้ชายมาถึงพูดกับครูเกสร)
สตวัฒน์: ไม่ขึ้นไปเล่นชิงช้าสวรรค์กับพวกเด็กๆหรือครับ
เกสร: โอ๊ คือว่าให้เด็กๆ เขาเล่นกันดีกว่าค่ะ เขาจะได้สนุก แล้วคุณละคะ
สตวัฒน์: ผมมาตามหาใครบางคน แม้นหมายดวงดาราบนฟ้ากว้าง ผมมาตามหาดวงดาราของผมครับ
เกสร: คุณ
สตวัฒน์: คุณเกสรครับ ผมจะเก็บความรู้สึกดีๆ อย่างนี้ไว้ตลอดไปนะครับ
(ครูผู้ชายจากไป)
(นักเรียนชายเล่นเกมแพ้ และเดินจากไปตามลำพังด้วยความกลัดกลุ้มใจ)
นักเรียนชาย(พายับ): ไปวะ ไม่ได้แล้ว
(พบกับอันธพาล)
