สมบัติ: จะไปไหนหรือ เกสร แต่งตัวเสีย สวยเชียว
เกสร: พอดีครูสตวัฒน์นัดทานข้าวนะจ๊ะ ไปด้วยกันมั้ย
สมบัติ: ไม่หรอก เราเคยคุยเรื่องนี้กันมาแล้วไม่ใช่หรือเกสร ถ้าเรามีคนรัก แล้วเด็กเอาแบบตัวอย่าง ต่อไปเด็กจะเชื่อฟังเราหรือ
เกสร: สมบัติ แต่เธอต้องยอมรับบ้างในวันนี้ มันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ส่วนการทำหน้าที่ของการเป็นครูเป็นเรื่องของการทำงาน แล้วฉันก็ไม่เคยทำหน้าที่ของครูบกพร่องที่ตรงไหน เธอต้องแยกมันให้ได้นะ
สมบัติ: แยกหรอ เธอจำได้ไหม ครูบุญรอดบุญรอดบอกกับพวกเราว่ายังไง การเป็นครู ต้องเป็นการทั้งชีวิต ต้องเป็นตลอด๒๔ชั่วโมง ถ้าเธอก้าวเข้าสู่อาชีพนี้แล้ว เธอต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเด็กด้วย ฉันขอ
เกสร: สมบัติ แต่นี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ขอฉันตัดสินใจเองเถอะนะ
สตวัฒน์: เป็นอะไรหรือเปล่าครับ หรืออาหารไม่ถูกปาก เดี๋ยวเราเปลี่ยนร้านก็ได้นะครับ
เกสร: ไม่เป็นไรค่ะ พอดีกำลังคิดได้เรื่องเปลี่ยน ??นะคะ
น้อย: เอย ครูล้วนครับ ครูล้วน มานี่แล้ว ครูล้วนมานี่เร็ว
ล้วน: อะไรอะไร
น้อย: ครูสตวัฒน์กับครูเกสรละครับ ครูล้วนครับ ผมว่าเขาน่าจะเป็นคู่รักกันแน่ละครับ
ล้วน: (ร้องให้) น้อย กูเห็นแล้ว จบกันแล้ว
น้อย: ครูล้วนครับ ร้องไห้ดี เพื่อที่วันพรุ่งนี้จะไม่มีน้ำตาเหลือให้กับใครอีกครับ
