วันหนึ่งลูกหมีหนีแม่ออกไปเที่ยวนอกถ้ำ
ลูกหมีเดินไปเรื่อย ๆ บ้างก็ชมนกชมไม้ในป่า
ขณะที่กำลังเดินอยู่นั้น ลูกหมีเหลือบไปเห็นรังผึ้ง อยู่บนต้นไม้ใหญ่
ลูกหมีดีใจมากที่วันนี้จะได้กินน้ำผึ้งหวานจับใจ
มันจึงรีบปีนขึ้นไปบนต้นไม้ใหญ่ทันที
พอไปถึงรังผึ้ง ก็ใช้มือดึงรวงผึ้งมา หมายจะดูดกินน้ำหวาน
ฝ่ายผึ้งเจ้าของรังเห็นศัตรูมาบุกรุก ทำลายบ้านของตนเอง
ก็พาหันบินเข้าโจมตีกันเป็นพัลวัน
ลูกหมีไม่ทันรู้ตัว
ก็โดนทหารผึ้งต่อย จนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น พลัดตกลงจากกิ่งไม้
ได้รับความเจ็บปวด ร้องโอดโอย วิ่งไปหาแม่
แม่หมีพอเห็นลูกหมีก็รู้ถึงเหตุการณ์โดยตลอด
เพราะจมูกของลูกหมีโดนผึ้งต่อย เสียจนบวมปูด เป็นลูกโป่ง
แม่หมีจึงสอนลูกหมีว่า ...
คราวต่อไป ถ้าไปเจอรวงผึ้งให้ปีนขึ้นไปหาทำเลที่นั่งให้เหมาะ
ใช้มือหนึ่งปัดตัวผึ้งที่จะมาต่อยออก และปิดจมูกไว้
ส่วนมือหนึ่งหยิบรวงผึ้งมาดูดกิน
ตั้งแต่นั้นมา ลูกหมีก็ไม่โดนผึ้งต่อยอีกเลย
และในเวลากลับ ...
ลูกหมียังเอารวงผึ้งหวานมาฝากแม่หมีอีกด้วย
